روزي يكي از خلفاي عباسي به دل درد شديدي مبتلا شد . بختيشوع  كه از پزشكان متبحر آن زمان بود ؛ بر بالين وي رفت و پس از معاينه ، معجوني تهيه كرد و به خليفه داد . او خورد اما خوب نشد. بختيشوع  كه از در مان او نا اميد شده بود ، گفت : ” آنچه را مربوط به علم پزشكي بود ، انجام دادم اما درد تو با اين درمان ها بهبود نمي يابد ؛ مگر اينكه شخصي كه دعايش مستجاب  مي شود و در پيشگاه خدا مقامي دارد ، براي تو دعا كند “. خليفه به يكي از دربانان دستور داد به دنبال موسي بن جعفر (ع) برود. امام (ع) همراه دربان به سوي دربار حركت كرد . دربان در ميان راه ديد كه امام مشغول راز و نياز و دعا كردن است .با ورود امام (ع) به دربار ، درد خليفه بر طرف شد و شفا يافت . خليفه پس از بهبودي ، امام (ع) را به حق جدش رسول خدا (ص) قسم داد تا بداند آن حضرت چه دعايي برايش كرده است . امام (ع) فرمود : ” گفتم خدايا ! همان گونه كه نتيجه ذلت بار گناه را به خليفه نشان دادي ، نتيجه عزت بخش اطاعت مرا نيز به او نشان بده ” (1)

     از تو گفتن دلي به نرماي آب مي خواهد و طاقتي به سختي سنگ…

      اي به سخن راستي را آراسته و به عمل درستي را ويراسته !

نامت كليد گشايش گره هاي فرو بسته و يادت مايه ي آرامش دل هاي شكسته است ؛ نردبان صعود دعاهاي مرفوع و يادت نردبان نزول اجابت منصوب !

اي باب گشوده خدا بر حوائج مردم !

تو را به زبان نياز مي خوانيم ؛ با دلي پر سوز و گداز؛ به امداد اين دست هاي خسته و بر گشايش در هاي فرو بسته …   برگرفته از : نامه جامعه 58 ،ص 29

پاورقي :

1- علامه مجلسي ، بحار الانوار ، ج 48، ص 140

امام حسن مجتبي در پاسخ سؤال از تفسيرمرگ فرمودند :

مرگ بزرگترين شادي است كه به مؤمنان مي رسد، زيرا از سراي رنج و بدبختي به نعمت جاويدان منتقل مي شوند و بزرگترين هلاكت است كه بر كافران مي رسد ، زيرا از بهشتيان به سوي آتشي برده مي شوند كه از ميان نمي رود و به پايان نمي رسد . ( معاني الاخبار - ص 288 ) - برگرفته از صحيفه المجتبي  دكتر احمد عظيمي زاده

امام حسن مجتبي در بحار الانوار ، ج 78 ، ص104 مي فرمايند :

سزاوار نيست كسي كه بزرگي خدا را مي شناسد ، خود بزرگ بين باشد ، زيرا بلند مرتبگي كساني كه عظمت خدا را مي دانند در اين است كه افتادگي كنند و عزت كساني كه شكوه و جلال خدا را مي شناسد اين است كه اظهار ذلت در مقابل خدا كنند .  برگرفته از صحيفه المجتبي دكتر احمد عظيمي زاده  

هر كه حرفي ياد گيرد ، بايد از استاد گيرد

علم را بايد از استاد آموخت . كتاب كافي نيست . استاد است كه مي داند كدام نكته را كي و چگونه به شاگرد بياموزد. افزون بر اين ، استاد شايسته حاصل عمر اساتيد خود است ؛ و استاد بزگ ، عصاره علم و عالمان گذشته است . آيت الله العظمي بهاء الديني ( قدس سره) از اساتيد بزرگي است كه بايد به وا كاوي واژه واژه از گفته هاي حكيمانه او پرداخت . او مي فرمايد : حكومت عقل مشكلات اجتماعي را حل مي كند، چون حكومت عقل همان حكومت الهي و اجراي دستورات خداوند است . عقل به تمامي رحمت و بركت است ، ولي افسوس كه آدمي با پيروي از هوا و هوس ، عقل ( اين بزرگ ترين نعمت الهي ) را مي كشد . همه ي گرفتاري هاي فردي و اجتماعي از فقدان عقل است . هواي نفس مهلك و كشنده است . حضرت امير (ع) فرمود : ” آن چيزي كه بيشتر از هر چيزي از آن بر شما مي ترسم ، پيروي از هواي نفس است “.نفس ، مهندس دوزخ است . در مقابل ، قوه عاقله وليّ تربيت مي كند . انسان هوشيارهميشه  بايد مراقب احوال خود باشد و ببيند آيا حركاتش بر مبناي هواي نفس و توهمات واهي است ، يا در پرتو نورانيت و چراغ عقل است ؟ نفس ، مظهر شيطان است و عقل ، مظهر رحمان. شيطان را بايد به بركت اطاعت اوامر الهي كنترل كرد و افسارش را در دست گرفت ، و گرنه انسان را به زمين مي زند و هلاك مي كند .

پاورقي :

1- نهج البلاغه ، خطبه 42 

2- نامه جامعه 58 ، ص 12

پادشاهي پسري را به اديبي داد و گفت :  اين فرزند توست ، تربيتش هم چنان كن كه يكي از فرزندان خويش.اديب خدمت كرد و متقبل شد ( پذيرفت) و سالي چند بر او سعي كرد و به جايي نرسيد و پسران اديب در فضل و بلاغت منتهي شدند .(به پايان رسيدند) ملك دانشمند را مؤاخذت كرد و معاتبت فرمود كه وعده خلاف كردي ( پيمان شكستي ) و وفا به جا نياوردي . گفت بر رأي خداوند روي زمين پوشيده نماند كه تربيت يكسان است و طباع ، مختلف .

              ”  گرچه سيم و زر سنگ آيد همي               در همه سنگي نباشد زرّ و سيم                 

                بر همه عالم همي تابد سهيل                  جايي انبان مي كند جايي اديم  "      

                                                                    گلي از گلستان شهيد مطهري (ره)                     

شرلوك هولمز

شرلوك هولمز ، كار آگاه معروف و معاونش واتسون رفته بودند صحرا نوردي و شب هم چادري زدند و زير آن خوابيدند . نيمه هاي شب هولمز بيدار شد و آسمان را نگريست . بعد واتسون را بيدار كرد و گفت : نگاهي به آن بالا بينداز و به من بگو چه مي بيني ؟ واتسون گفت : ميليون ها ستاره مي بينم . هولمز گفت : چه نتيجه مي گيري؟ واتسون گفت : از لحاظ روحاني نتيجه مي گيرم كه خداوند بزرگ است و ما چقدر در اين دنيا حقيريم . از لحاظ ستاره شناسي نتيجه مي گيرم كه زهره در برج مشتري است ، پس بايد اوايل تابستان باشد . از لحاظ  فيزيكي نتيجه مي گيرم كه مريخ در محاذات قطب است ، پس ساعت بايد حدود سه نيمه شب باشد . شرلوك هولمز قدري فكر كرد و گفت : واتسون تو احمقي بيش نيستي . نتيجه اول و مهمي كه بايد بگيري اين است كه چادر ما را دزديده اند !

بله ، در زندگي همه ما بعضي وقت ها بهترين و ساده ترين جواب و راه حل كناردستمان است ، ولي اين قدر به دور دست ها نگاه ميكنيم كه آن را نمي بينيم .

                                                                                     ” نشريه كار آمدي “