“اگر جواب سلامم را نشنوم بر منبر نمی روم “
یکی از علمای بزرگ اخلاق نقل می کرد که یکی از آقایان اهل منبر می گفت : من در آغاز منبرم سلام بر امام حسین علیه السلام می کنم و اگر جواب نشنوم بر منبر نمی روم ! این حالت روحانی از آنجا برای من پیدا شد که روزی وارد مجلس مهمی شدم و واعظ معروفی را بر منبر دیدم .این خیال در دل من پیدا شد که بعد از او سخنرانی جالبی کنم و او را بشکنم ! به خاطر این خیال غلط تصمیم گرفتم چهل روز منبر نروم به دنبال این کار ( معاقبه خویشتن در مقابل یک فکر و خیال باطل )این نوزرانیت در قلب من پیدا شد که پاسخ سلامم به حضرت را می شنوم .