یکی از عزیزترین مناسبتها در ماه رجب ، ایام البیض است که با تولد قرآن ناطق ،حضرت علی علیه السلام آغاز می شود و با شهادت دختر گرامی  شان حضرت زینب (س) ، این بانوی اسوه به پایان می رسد بانویی که زینت اسلام و اسوه شهامت و اسوه صبر است .

خوب می دانم که هیچ کار خداوند بی حکمت نیست و برای هر کار و هر اتفاقی  برنامه ای دقیق  و حساب شده دارد. اما واقعا چرا این روز ها آغازش مقارن با تولد امام هدایت امیرالمومنین علی (ع)،وپایانش مصادف با شهادت دخت گرامیشان شده است !!!

نمی دانم شاید سِرش در این است که خداوند در ماه رجب ، خود میزبان است و در اکرام و احترام مهمانانش از هیچ چیزی فرو گذار ی نکرده است و بقولی فرصت طلایی ، همراه با امتیازات فراوانی در اختیارمهمانانش قرار داده است،بقدری این میزبان بزرگوار است که حتی گناهکاران و رانده شدگان درگاهش را هم فرامی خواند و می گوید باز آی هر آنچه هستی باز آی .

 اگر بنده ی فراری و آلوده بخواهد برگردد نیاز به یک راهنما و حرم امن الهی دارد همانگونه که خداوند خانه کعبه را امن ترین محل دنیا قرار داده که حتی حشرات و موجودات در آنجا درامان هستند ولایت امیرالمومنین (ع) را هم ، وسیله نجات از آتش دوزخ قرار داده و فرموده هرکسی که خود را مزین به ولایت امیرالمومنین(ع) ، بکند از آتش دوزخ در امان است با این هدیه اول به فرد آلوده امنیت را ارزانی می کند و به همراه آن عامل هدایت و روشنایی را برایش معرفی می کند و تجسم واقعی قرآن را روشنگر راهش قرار می دهد سپس بعد از دو روز به او می گوید بنده ام آمدی قبولت کردم و با پذیرش ولایت بهترین بنده ام ،بهت امنیت را دادم اما تو هم باید بدانی در دفاع از ولی و مولایت یک سری وظایف داری که نمونه بارز آنرا برایت معرفی می کنم .بدان تو هم باید مانند زینبم همیشه پشتیبان ولایت باشی.

او چه زیبا ؛مطیع ، پشتیبان ،و مدافع ولی اش بود از جان و مال و فرزند و همه چیز خود گذشت تا از ولی امر خود دفاع کند و بعد شهادت مولایش امام حسین علیه السلام چه زیبا و دلیرانه راه او را ادامه داد بگونه ای که اگر او و رشادتها و خطبه های کوبنده اش نبود عاشورا در کربلا می ماند و ….

چه خوب میزبانی است خدا ، مهمان را دعوت میکند کاری به خوبی یا بدی مهمانش ندارد فقط میهمان می خواهد و بعدراه هدایت و سعادت را نشانش میدهد و برایش الگو هم قرار میدهد یعنی بنده خوب من ! کاری بیش ازحد توان تو نخواسته ام.

چه خدایی داریم واقعا راست گفته اند که ما چیزی داریم که خدا ندارد ما خدایی چون او داریم و او خدایی چون خود ندارد .

راستی یک سوال از شما دوست خوبم می کنم آیا ما هم زینب گونه پشتیبان ولی و رهبر و امام خود بوده ایم و هستیم ؟آیا مطیع اوامرش به معنابی واقعی هستیم یا که نه فقط ادای مطیع بودن رادر می آوریم و ادعایی بیش نداریم .

ب ،ش