امشب علي ز سوز جگر گريه مي كند               در ماتم سپيده ، سحر گريه مي كند

زهرا درون بستر و مولا به حال او                 همچون صدف ز ديده گهر گريه مي كند

اشك پدر به دامن غربت روانه شد                     دختر به اشك چشم پدرگريه مي كند

ياد آورم ز ناله مظلومه همسرش                       كز داغ جانگداز پسر گريه مي كند

تا روز حشر ميخ  در خانه علي                        از بهر يار سينه سپر ، گريه مي كند

خورشيد سر برهنه گرفتار تيرگي است                  دامان او گرفته قمر ، گريه مي كند

از آبشار ديده به مظلومي علي                         تا روز حشر جن و بشر گريه مي كند

“ كاربر مدرسه صديقه كبري (س) بهار همدان”