مقام نبوت :دریافت وحی از خداوند ،بنابرین (نبی )کسی است که وحی بر او نازل می شود وآنچه را به وسیله وحی دریافت می دارد ،چنانکه مردم از او بخواهند در اختیار آنها می گذارد .
مقام رسالت:یعنی مقام ابلاغ وحی وتبلیغ ونشر احکام خداوند وتربیت نفوس از طریق تعلیم وآگاهی بخشیدن .بنابرین رسول کسی است که در حوزه ماموریتش به تلاش وکوشش برخیزد واز هر وسیله ای برای دعوت مردم به سوی خدا وابلاغ فرمان او استفاده کند وبرای یک انقلاب فرهنگی وفکری وعقیدتی تلاش نماید.
مقام امامت :یعنی پیشوایی ورهبری خلق در واقع امام کسی است که با تشکیل یک حکومت الهی وبه دست آوردن قدرت های لازم ،سعی می کند احکام خدا را عملا اجرا وپیاد نماید .
کوتاه سخن اینکه :امامت همان مقام رهبری همه جانبه مادی ومعنوی ،جسمی وروحانی وظاهری ،باطنی است ،امام ،رئیس حکومت وپیشوای اجتماع ورهبر مذهبی ومربی اخلاق ورهبر باطنی ودرونی است.
امام از یک سو با نیروی مرموز معنوی خود افراد شایسته را در مسیر تکامل باطنی رهبری می کند وبا قدرت علمی خود افراد نادان را تعلیم می دهد.وبا نیروی حکومت خویش ،اصول عدالت را اجرا می نماید.
منبع :یکصدوهشتاد پرسش و پاسخ -آیت الله مکارم شیرازی