هدیه به بی بی دو عالم فاطمه زهرا(س)
مادر پهلو شکسته ی زینب…
مادر نمیر! مردن برای تو زود است و یتیمی برای ما زودتر . ماهنوز کوچکیم ،از آب و گل در نیامده ایم. هنوز سرهایمان طاقت گرد یتیمی ندار د….
اما نه ، نمان برای محافظت از ما ، نمان برای اینکه از ما مراقبت کنی .تو خوداکنون نیاز به تیمار داری .بمان برای اینکه ما تورا بر روی چشمهای خود مداوا کنیم …بمان برای اینکه ما بی مادر نباشیم .بمان برای اینکه ما مادری چون تو داشته باشیم ….
مادر ! مرا از عاشورا مترسان . مرا به کربلا دلداری مده .عاشورا اینجاست !کربلا اینجاست !…..مادر ! در کربلا هیچ زنی میان درو دیوار قرار نمی گیرد .خودت گفته ای .ما حداکثر تازیانه می خوریم ، اما میخ آهنین بدنهایمان را سوراخ نمی کند . نگو گریه نکن مادر! باید مرد در این مصیبت ، باید هزار بار جان داد وخاکستر شد . ما سخت جانی کرده ایم که تاکنون زنده مانده ایم .نگو که روزی سخت تر از عاشورانیست .در عاشورا کودک شش ماهه به شهادت می رسد ،اما تو کودک نیامده ات - محسن - به شهادت رسید .
بر گرفته از گاهنامه فاطمیه به تلاش خانم لیلا قره خانلو
