.اعتبار منابع مرجع
معیارهای كلیدر ارزیابی منابع مرجع، عبارتند از:
1. اعتبار پدیدآورنده: یعنی صلاحیت علمی و تخصصی و تجربه نویسنده یا نویسندگان و همه كسانی كه در تألیف و تدوین آن مرجع شركت داشتهاند و توجه به آثار دیگر نویسندگان اثر، كه با كتاب مرجع و استنادات اثر همسو باشند.
2. اعتبار ناشر: مؤسسههایی هستند كه به نشر آثار معتبر و با ارزش شهرت دارند و البته این امر نتیجه تبلیغ بازرگانی نیست. ناشران معتبر معمولاً روی كتابهایی سرمایهگذاری میكنند كه نویسندگان آنها شهرت و اعتبار داشته باشند.
3. تازه بودن اطلاعات و روزآمد بودن آن: تازگی معلومات مندرج در یك مرجع به خصوص در مراجع مربوط به علوم و فنون بسیار اهمیت دارد.برعكس شرح حال زندگی گذشتگان، در علوم و فنون و صنایع، هر روز نكتهای تازه كشف میشود و گاه قانونی علمی كه چند قرن مقبولیت داشته از اعتبار میافتد.پس تازگیمأخذبسیار حائز اهمیت است، چون ارائه دانش و معرفت آدمی، هر روز با سرعت در حال حركت و موضوعهای جدید مطرح میشود و نظریههای تازه ارائه میشود و تغییرات سیاسی ـ اقتصادی ـ اجتماعی جدیدی رخ میدهد و مشاهیر جدیدی ظهور مییابند.
4. زبان و شیوه نگارش: نویسندگان مرجع باید هشیار باشند كه تعبیرات و واژگانی كه به كار میبرند، برای مراجعهكنندگان قابل فهم و مناسب با ذخیره ذهنی آنها از واژگان زبان باشد.مثلاً مرجعی كه ویژه كودكان و نوجوانان است، نباید وسیعتر از واژگان دبستان و دوره راهنمایی باشد. اگر از كلمات اختصاری، نمایهها و فهرستها استفاده میكنیم، باید دید آیا مخاطبان سنی میتوانند از آن بهرهبرداری كنند.
5. تنظیم منطقی و دامنه و گستره كتاب مرجع: مرجع یعنی اینكه مطالب گوناگون آن طوری كنار هم چیده شده باشد كه به آسانی قابل دسترسی باشد. به ترتیب حروف الفبایا بر حسب زمان وقوع و مانند آن حدود، دامنه و گستره كتاب مرجع روشن و پاسخگوی سؤالات مراجعهكنندگان باشد.
6. شكل ظاهری: در انتخاب یك كتاب مرجع، پس از توجه به محتوا، نظم علمی و منطقی و نگارش آن،شكل ظاهری كتاب نیز مهم است. كتابی كه مكرر استفاده میشود، باید از نظر چاپ و حروفچینی، كاغذ، صحافی و جلد و تصاویر و نمودار، عرضهای مناسب داشته باشد.
7. كتاب مرجع باید به گونهای تنظیم و مرتب شده باشد كه كتابدار و مراجعهكننده به راحتی بتوانند از آن استفاده كنند و دارای نمایههای كمكی باشد و در متن از «نگاه كنید به» و «نیز نگاه كنید به» كمك گرفته، و عنوانهای مندرج در آن قابل استفاده باشد