امام باقر علیه السلام ، اسوه فضیلت و پارسایی و سرچشمه کمالات ناب بود . در وجود حضرت ، بی کران علم و حکمت با اوج خضوع و بندگی در پیشگاه پروردگار در هم آمیخته بود و جلوه زیبایی از انسان کامل را به نمایش می گذاشت . آن امام ، شکوه عبادت عارفانه و شگفتی پرستش عاشقانه را تفسیری روشن وزیبا بود .
فرزند گرانقدرش امام صادق (ع) درباره پدر چنین می گوید :"در گفتار راستگوترین ، در دیدار گشاده روترین ، در بذل جان برای خدا بخشنده ترین ودراخلاق ، متواضع ترین مردمان بود “.
حضرت همانند دیگر نورهای پاک ، ستاره در خشان مسیر کمال و تعالی اند و سخنان و خاطرات به جا مانده از ایشان ، چراغ راه ره پویان است .
هر کدام از روایات ،مانند یک قانون موفق برای رسیدن به اهداف بلند است .
“مجله خانه خوبان”